البته که این تمام من نیست

دیروز یه فیلمی دیدم به اسم افشاگر یا The Insider .

ژانر دارم و امتیاز IMDB 7.8

اولش دیدم آل پاچینو بازی کرده خیلی ذوق کردم بعدم دیدم راسل کرو و کریستوفر پلامرم بازی کردن.

راسل کرو تو این فیلم بی نظیره مثه تمام فیلماش .

محصول سال 1999 ، بر پایه رمان مردی که زیاد میدانست » اثر ممارری ؛ در ضمن باید بگم که بر اساس واقعیت هست .

به نظر من شروع فیلم طوریه که آدم فکر میکنه داره داستان اصلی رو روایت میکنه ولی بعد بیست دقیقه همه چی عوض میشه و تازه میفهمی قضیه از چه قراره .

یکم کند پی میره ولی ارزششو داره.

ترکیب آل پاچینو و راسل کرو کنار هم واقعا زیبااااااست . بازیشون بی نظیره .

فضای فیلم ترکیب رنگ غمگین و سردی داره دقیقا مثه شخصیت اصلی فیلم !!!

موسیقی و فیلم برداریشم عالی بود.

چند روزی هست سریال the leftovers یا بازماندگان رو تموم کردم .

گل سر سبد تمام سریال هایی که دیدم .

ژانر درام و امتیاز IMDB 8.3

نمیدونم چرا به این سریال زیاد توجه نشده ؟؟؟؟ باید کنار بهترین سریال ها قرار میگرفت.

تو یه جایی دیدم در موردش نوشته الماس ناشناخته در ایران .

انقدر خوبی و نقاط قوت و هزاااااار تا قشنگی داره که واقعا نمیدونم از کجا شروع کنم .

اول از همه از موسیقی بی نظیرش بگم  بگم که این سریال رو به یه شاهکار تبدیل میکنه ، موسیقی زیبا و گوووش نواز مکس ریشتر افسانه ای

تا مغز استخون نفوذ میکنه .

در مورد داستان فیلم بخوام بگم که غم زیااااادی (و صد البته زیبا) تو تک تک ثانیه های سریال هست پر از حس افسردگی .

میخوام مرگ رو مثال بزنم ولی مرگ به همه چی پایان میده این سریال یه حسی مثه سرطان داره.

تو رو با خودش میکشه تو عمیق ترین قسمت درد و رنج . باهاش غرق میشی ولی نمیتونی خودتو بکشی بالا یعنی نمیخوای که بکشی .

آروم آروم تمام حس رنج و غمش رو بهت تزریق میکنه .

یهو چشمتو باز میکنی میبینی شدی یه بخشی از داستان ، انگار که کنار شخصیت اصلی نشستی و یه دنیا افسردگی و غم رو دوشته .

حس شیرینیه . تجربه فوق العاده ای بود

سریال تبدیل میشه به یکی از اعضای بدنت که اگه نباشه همه چی تمومه .

من تجربه خودم رو از دیدن این سریال گفتم ، دوست ندارم حتی ذره ای از داستان اصلی رو بگم و نقدش کنم ؛ حیفه که اسپویل بشه .

ارزش هزار بار دیدنو داره .

به جرات میگم سریال هیچ نکته ی منفی نداره .

شاید برای یه عده چند قسمت اول یکم کند پیش بره ولی حیف میشد اگه ریز به ریز همه چی رو نشون نمیدادن ، اینو آخر سریال متوجه میشین که چقدر هر ثانیه با ارزش بوده .

کسانی که عزیزی رو از دست دادن توصیه میکنم حتما این سریالو تماشا کنن واقعا نشون میده که چطور بعد عریزانمون با رنج و غصه ای که وجود داره کنار بیایم .

درسته سخته ولی درد و رنج همیشه وجود داره و هیچ وقت از بین نمیره ، خاطراتشون همیشه هست ولی خب میشه باهاش کنار اومد .

به قول یه نفر  که میگفت یه جایی رنج و غم تبدیل میشه به دوستت ، میشه کنارش چای نوشید ، میشه کنارش فیلم تماشا کرد ، باهاش بیرون رفت و در انتهای شب بهش شب بخیر گفت و کنارش خوابید .

نباید اجازه بدی نابودت کنه ، درد و رنج همیشه وجود داره و نمیشه انکارش کرد ولی باید باهاش کنار بیای سخته ولی شدنیه .

از معرفی فیلم به کجا رسیدیم

شاید همه ی این حرفا به خاطر حسیه که سریال بهم داده . یاد میده که هر چقدرم دنیا عذاب آور باشه بازم چیزایی هست که به خاطرش باید به زندگی ادامه بدی .

ابن لینک یکی از آهنگ های بی نظیرشه.

احتمالا به شکل لینک باز نکنه میتونین آدرسش رو کپی کنین تو گوگل و دانلودش کنین 

https://gratomic.ir/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%D8%A2%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%85%DA%A9%D8%B3-%D8%B1%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1-the-departure/

البته آهنگ های زیادی داره ولی خب اینجا نمیشه همشو گذاشت.